با اینکه در سال‌های اخیر بازارهای جهانی موبایل به شدت با روند نزولی و رکود بی سابقه‌ای مواجه بودند، ولی شرکت های تولیدکننده موبایل با افزودن قابلیت‌های جدید به گوشی‌های هوشمند سعی کردند تا نظر و توجه کاربران و علاقمندان به تکنولوژی را به سمت و سوی خود جلب کنند و با سبقت از رقبای قدرتمند خود، سهم قابل توجهی از بازار را به خود اختصاص دهند. بر اساس گزارشی که در وب سایت phonearena آمده است، بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران فعال در حوزه فناوری با بررسی اخبار و داده‌های رسمی و غیر رسمی منتشر شده از سوی شرکت های تولیدکننده موبایل، نام و مدل گوشی های جدیدی که قرار است در سال آینده میلادی معرفی و روانه بازارهای جهانی شوند، را برآورد و اعلام کرده‌اند. در زیر فهرستی از گوشی‌های هوشمندی که قرار است در نیمه نخست و دوم سال ۲۰۲۰ میلادی رونمایی و سپس روانه بازارهای جهانی شوند، ذکر شده است: نیمه نخست سال ۲۰۲۰ میلادی: ۱. سامسونگ گلکسی اس ۱۱ ۲. سامسونگ گلکسی فولد ۲ ۳. آیفون ۹ اپل ۴. هواوی پی۴۰ پرو ۵. موتورولا ریزر ۶. وان پلاس ۸ ۷. ال‌جی جی۹ تینکیو ۸. سونی اکسپریا ۲ ۹. شیائومی می۱۰ نیمه دوم سال ۲۰۲۰ میلادی: ۱. آیفون ۱۲ پرو اپل ۲. سامسونگ گلکسی نوت ۱۱ ۳. گوگل پیکسل ۵ ۴. هواوی میت ۴۰ پرو ۵. وان پلاس ۸تی ۶. ایسوس راگ فون ۳
گوشی‌های اندرویدی به مرور زمان که برنامه‌های مختلفی باز می‌کنید با کندی سرعت همراه می‌شوند، زیرا حافظه اصلی گوشی توسط برنامه‌های مختلف استفاده می‌شوند، به ویژه برنامه‌هایی که در پس‌زمینه گوشی باقی می‌مانند. پیش از آن‌که به سراغ راهکارهای مختلف آزادسازی حافظه اصلی گوشی بروید، پیشنهاد می‌کنیم پنج اصل زیر را مطالعه کنید. 1.به فکر مدیریت دستی حافظه اصلی نباشید در گذشته لازم بود تا کاربر به شکل دستی حافظه گوشی اندرویدی را مدیریت کند، در حالی که دیگر این مسئله ضرورتی ندارد. بیشتر گوشی‌های متوسط و پیشرفته بازار حداقل به 4 گیگابایت حافظه اصلی تجهیز شده‌اند. به‌طور مثال پرچمداران سال 2019 میلادی همچون وان‌پلاس 7 پرو و گلکسی نوت 10 پلاس تا 12 گیگابایت حافظه اصلی دارند. در چنین دستگاه‌هایی نیازی به مدیریت دستی حافظه اصلی نیست. اندروید در زمینه مدیریت حافظه و بهینه‌سازی حافظه عملکرد بسیار خوبی دارد. اگر حافظه دستگاه اندرویدی را بررسی کردید و متوجه شدید که حافظه چندانی وجود دارد نگران نباشید، زیرا اندروید به این شکل طراحی شده است تا برنامه‌های کاربردی را تا حدی که امکان‌پذیر باشد در حافظه نگه می‌دارد تا کاربر در مراجعه با کمترین تاخیر ممکن به برنامه دسترسی داشته باشد. زمانی که حافظه اصلی گوشی کم شود، اندروید در پس‌زمینه به اجرای برنامه‌هایی که به تازگی استفاده نشده‌اند خاتمه می‌دهد. 2. به چه میزان حافظه اصلی روی گوشی اندرویدی نیاز دارید؟ پنج اصل مهم در مدیریت حافظه گوشی‌های اندرویدی اکنون می‌دانیم که اگر گوشی اندرویدی حافظه کافی داشته باشد، مدیریت حافظه ضرورتی ندارد. اما چه مقدار حافظه اصلی نیاز است؟ پاسخ به این پرسش به نحوه استفاده از گوشی بستگی دارد. اگر از گوشی هوشمند برای وب‌گردی و بازدید از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنید، به حافظه خیلی زیادی نیاز ندارید، اما اگر از گوشی برای انجام بازی‌های سنگین همچون PUBG یا call of Duty استفاده می‌کیند به حافظه اصلی بیشتری نیاز خواهید داشت. شرکت‌های بزرگ تولیدکننده گوشی‌های هوشمند همچون گوگل به این نتیجه‌گیری کلی رسیده‌اند که گوشی‌های پرچمدار همچون پیکسل 4 باید حداقل 6 گیگابایت حافظه اصلی داشته باشند. سامسونگ نیز خط‌مشی مشابهی دارد و برای گلکسی اس 10 که از تم‌هایی استفاده می‌کند که نیازمند منابع سنگین هستند 8 گیگابایت حافظه اصلی در نظر گرفته است. در مجموع باید گفت 4 برای کاربرانی که به‌طور دائم از گوشی خود استفاده می‌کنند و 3 گیگابایت برای انجام کارهای سبک‌تر کافی است. اگر حافظه گوشی شما کمتر از مقدارهای ذکر شده است، ممکن است در انجام برخی از برنامه‌ها با مشکل روبرو شوید. اندروید و Google Play Services برای انجام فعالیت‌های خود نزدیک به 1.5 گیگابایت حافظه اصلی را استفاده می‌کنند و به‌طور دائم در حافظه گوشی اندرویدی قرار دارند. بازی‌هایی همچون PUBG حداقل به 1 گیگابایت حافظه اصلی نیاز دارند. مرورگرهایی که چند زبانه روی آن‌ها به شکل همزمان باز است نیز به حافظه اصلی مشابهی نیاز دارند. 3. برنامه‌هایی که به حافظه اصلی زیادی نیاز دارند را شناسایی کنید مهم‌ترین اصلی که در زمان مدیریت حافظه اصلی باید به آن دقت کنید شناسایی برنامه‌هایی است که حافظه اصلی زیادی را مصرف می‌کنند. برای شناسایی این برنامه‌ها به ابزارهای خاصی نیاز ندارید و قابلیت Memory خود اندروید در شناسایی این برنامه‌ها به شما کمک می‌کند. ابزار فوق بسته به نسخه اندرویدی که از آن استفاده می‌کنید در مسیرهای زیر قرار دارد: پنج اصل مهم در مدیریت حافظه گوشی‌های اندرویدی در اندروید 6 و 7 باید برنامه Settings را باز کنید و گزینه Memory را لمس کنید. از اندروید 8 به بعد بخش Memory در زیرمجموعه گزینه Developer options قرار گرفته است. برای دسترسی به آن باید Settings را لمس کنید و سپس about phone را انتخاب کنید. در ادامه گزینه Build number را هفت مرتبه لمس کنید تا ویژگی Developer options ظاهر شود. در ادامه به مسیر Settings > Advanced > Developer options بروید و Memory را انتخاب کنید. زمانی که ابزار فوق را باز کنید، میانگین حافظه اصلی که در سه ساعت گذشته و روز گذشته مصرف شده است را مشاهده می‌کنید. با لمس گزینه Memory used by apps فهرستی از همه برنامه‌های کاربردی و میزان حافظه اصلی برنامه‌ها از پر استفاده‌ترین تا کم استفاده‌ترین را مشاهده می‌کنید. فهرست فوق در شناسایی برنامه‌های پر استفاده از حافظه اصلی کمک فراوانی می‌کند. 4. از برنامه‌هایی همچون Task Killer یا RAM Booster استفاده نکنید همه کارشناسان و توسعه‌دهندگان اعلام می‌دارند برنامه‌هایی Task Killer تاثیر منفی روی اندروید می‌گذارند. با این وجود هنوز هم این برنامه‌ها در اندروید وجود دارد و آمار دانلود آن‌ها زیاد است. برنامه‌های Task Killer یا RAM Booster با شعار دستیابی به عملکرد بهتر طراحی شده‌اند در حالی که قادر نیستند عملکرد گوشی را سریع کنند و برعکس باعث کندی باز شدن برنامه‌ها روی گوشی می‌شوند. بدتر آن‌که برنامه‌های فوق پردازنده و باتری گوشی را بیهوده مصرف می‌کنند. متاسفانه عملکرد بیشتر آن‌ها به شکلی است که در پس‌زمینه کار می‌کنند و بدون اطلاع حافظه اصلی کاربر را به سرعت مصرف می‌کنند. اگر نیازی به یک برنامه کاربردی ندارید، بهتر است به شکل دستی برنامه فوق را خاتمه دهید. کافی است دکمه Recents در سمت چپ گوشی را لمس کنید و از فهرست ظاهر شده برنامه‌هایی که نیازی به آن‌ها ندارید را ببندید. پنج اصل مهم در مدیریت حافظه گوشی‌های اندرویدی 5. کاهش میزان مصرف حافظه اصلی اگر از یک گوشی اندرویدی استفاده می‌کنید که حافظه اصلی کمی دارد، با محدود کردن میزان مصرف حافظه اصلی عملکرد دستگاه بهبود پیدا می‌کند. دقت کنید برنامه‌های پیام‌رسانی همچون فیسبوک، اسنپ‌چت و. حافظه اصلی زیادی را مصرف می‌کنند. متاسفانه اگر از برنامه‌های فوق استفاده می‌کنید جایگزینی برای آن‌ها وجود ندارد. در مجموع برای کم کردن میزان حافظه اصلی از روش‌های زیر استفاده کنید: 1. تعداد صفحه‌های هوم‌اسکرین را کم کنید و از پس‌زمینه‌های زنده یا ویجت‌های زیاد که نیازمند به‌روزرسانی مداوم هستند استفاده نکنید یا تعداد آن‌ها را کم کنید. 2. برنامه‌هایی که به آن‌ها نیازی ندارید را پاک کنید. 3. برنامه‌های از پیش نصب شده روی گوشی که نیازی به آن‌ها ندارید را با مراجعه به مسیر Settings > Apps & notifications > See all X apps غیر فعال کنید. 4. به‌زورسانی‌های نرم‌افزاری عرضه شده برای برنامه‌ها و سیستم‌عامل اندروید را نصب کنید. 5. به سراغ برنامه‌هایی بروید که حافظه اصلی کمتری مصرف می‌کنند. 6. به سراغ نسخه‌های سبک و روان برنامه‌ها بروید. از جمله این برنامه ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: Files Go Gmail Go Google Go Gallery Go (Photos) YouTube Go Google Maps Go Google Assistant Go دقت کنید مرورگرهایی همچون کروم از حافظه اصلی زیادی استفاده می‌کنند و بهتر است به سراغ نمونه‌های جایگزینی همچون Kiwi بروید.
در فهرست بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹، می‌توانیم اسامی آشنا و قابل انتظاری را قرار دهیم. ولی ما در اینجا محصولاتی را گردآوری کرده‌ایم که با وجود خوب بودن، کمتر مورد توجه بوده‌اند. بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! امسال شاهد عرضه‌ی گوشی‌های هوشمند انقلابی، ظهور موبایل‌های منعطف و توسعه شبکه ۵G بودیم. برخی کمپانی‌ها نیز محصولی را در قامت قاتل پرچمدار با امکانات گسترده و قیمت مناسب معرفی کردند. تعدادی از این دستگاه‌ها شایسته موفقیت بیشتری بودند؛ اما نتوانستند خود را به عنوان بهترین گوشی‌های هوشمند سال به کاربران زیادی بشناسانند. اما شاید اینجا، تا حدی عدالت برقرار شود. بهترین گوشی‌های هوشمند دست‌کم گرفته شده سال لنوو زد ۶ (Lenovo Z۶) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! لنوو زد ۶ بیش از سایر گوشی‌های اقتصادی مورد بی‌مهری قرار گرفت. این دستگاه به‌رغم قدرت گرفتن از تراشه اسنپدراگون ۷۳۰، کمتر از ۲۰۰ دلار قیمت دارد. همچنین مانند آیفون ۱۰ اس، مجهز به صفحه نمایش OLED با نرخ نمونه‌برداری ۱۲۰ هرتز (ولی نرخ تازه‌سازی ۶۰ هرتز) است. علاوه بر این‌ها، از HDR۱۰ پشتیبانی می‌کند و پوشش‌دهی بالایی برای دامنه رنگ DCI P۳ دارد. به نظر می‌رسد لنوو Z۶ با وزن ۱۵۹ گرمی، سبک‌ترین گوشی با باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی هم باشد. دوربین سه‌گانه با زوم اپتیکال ۲x را نیز نباید از قلم بیندازیم. ایسوس زنفون ۶ (Asus Zenfone ۶) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! ایسوس زنفون ۶ اولین گوشی هوشمند دنیا با دوربین دوگانه چرخشی است؛ به طوری که دوربین‌های پشتی دستگاه، به عنوان دوربین سلفی هم کاربرد دارند. حتی می‌توانید زاویه چرخش ماژول دوربین را بین ۰ تا ۱۸۰ درجه تنظیم کنید؛ مثلا بدون حرکت دادن موبایل، از سقف عکس بگیرید. وجود یک باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی نیز آن را از این لحاظ، برتر از اکثر پرچمداران دیگر جلوه می‌دهد. این دیوایس از شارژ مع پشتیبانی می‌کند؛ پس به عنوان یک پاوربانک هم کاربرد دارد. زنفون ۶ با داشتن نمایشگر بدون ناچ، اسپیکر استریو و چیپست اسنپدراگون ۸۵۵ کوالکام، گزینه‌ای شایسته برای قرار گرفتن در بین بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ محسوب میشود. در ضمن، رابط کاربری نونوار شده‌ی ZenUI حالا به اندروید خام شباهت دارد و ایسوس قول آپدیت آن به اندروید ۱۱ را داده است. میزو ۱۶ تی (Meizu ۱۶T) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! امسال کمپانی میزو، یک قاتل پرچمدار واقعی را معرفی کرد که شاید اسمی از آن نشنیده باشید. درباره میزو ۱۶T صحبت می‌کنیم؛ دستگاهی مجهز به اسنپدراگون ۸۵۵، حافظه داخلی UFS ۳.۰، باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعتی و قیمتی کمتر از ۳۵۰ دلار! با این قیمت، فقط گوشی‌هایی میان رده با تراشه‌های سری ۷xx اسنپدراگون قابل خریداری است. میزو ۱۶ تی همچنین صفحه نمایش آمولد بدون ناچ و حاشیه‌های بسیار باریکی دارد؛ اما متاسفانه فقط در چین به فروش می‌رسد. شیائومی می ۹ تی (Xiaomi Mi ۹T) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! این گوشی هوشمند که در بسیاری از بازار‌ها با نام ردمی کی ۲۰ (Redmi K۲۰) شناخته میشود، زیر سایه شیائومی می ۹ تی پرو (ردمی کی ۲۰ پرو) قرار گرفت. ولی سخت بتوانید گوشی میان رده دیگری با این قیمت و امکانات پیدا کنید. از مشخصات سخت افزاری شیائومی می ۹ تی باید به تراشه اسنپدراگون ۷۳۰، رم ۶ گیگابایتی و باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی اشاره کنیم. همچنین مجموعه دوربین قابلی توجهی دارد که شامل یک لنز تله‌فوتو هم میشود. صفحه نمایش بدون ناچ و دوربین پاپ آپ، طراحی زیبایی نیز به آن داده؛ دستگاهی که با پرداخت مبلغی کمتر از ۲۵۰ یورو قابل خریداری است. ال جی جی ۸ ایکس تینکیو (LG G۸X ThinQ) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! دوباره به پرچمدارانی برگردیم که مورد بی‌مهری قرار گرفتند. ال جی جی ۸ ایکس تینکیو هیچ نقطه ضعفی ندارد و قیمت مناسبی هم دارد. حتی می‌توانید یک صفحه نمایش جانبی را به آن متصل کنید تا ظاهر و عملکردی مانند گوشی‌های منعطف داشته باشد. با این همه، باز هم در بازار موفق ظاهر نشد. این دستگاه مانند بسیاری از گوشی‌های ال جی، از استاندارد نظامی بهره می‌برد و ضد آب است. از اسنپدراگون ۸۵۵ قدرت می‌گیرد و حافظه UFS ۲.۱ دارد. ال جی G۸X دارای باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی با پشتیبانی از شارژ وایرلس است و دوربین کارآمدی با لرزش‌گیر اپتیکال تصویر دارد؛ همه چیز‌هایی که از یک پرچمدار انتظار داریم. آنر ۲۰ پرو (Honor ۲۰ Pro) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! تحریم هواوی توسط دولت آمریکا، خیلی چیز‌ها را برای این کمپانی عوض کرد؛ تا جایی که فروش محصولات هواوی و برند جانبی آن در خارج از چین کاهش یافت. حتی پرچمدار جدید آنر در بازارهای اروپایی عرضه نشد. ولی نمی‌توانیم از آنر ۲۰ پرو به عنوان یکی از بهترین گوشی‌های هوشمند سال نام نبریم. این پرچمدار کامپکت، دوربین چهارگانه با سنسور اصلی ۴۸ مگاپیکسلی، لرزش‌گیر اپتیکال تصویر، زوم ۳x و یک لنز اختصاصی ماکرو دارد. با وجود سایز ۶.۳ اینچی و ابعاد کوچک، دارای باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی است و از تراشه کایرین ۹۸۰ هواوی قدرت می‌گیرد. صفحه نمایش حفره‌دار هم شاید برای برخی از کاربران، خوشایند باشد. نوبیا زد ۲۰ (Nubia Z۲۰) بهترین گوشی‌های هوشمند سال ۲۰۱۹ که مورد کم‌توجهی قرار گرفتند! صفحه نمایش دوگانه، می‌تواند کارکرد‌های بالقوه زیادی داشته باشد؛ اما گوشی نوبیا زد ۲۰ که این ویژگی را دارد، با استقبال چندانی مواجه نشد. این دستگاه دارای یک پنل متداول در جلو و یک پنل اولد کوچک‌تر در پشت است. وجود نمایشگر ثانویه، استفاده از گوشی با یک دست را تسهیل می‌کند. ضمن اینکه به علت پایین‌تر بودن رزولوشن آن، شارژ کمتری مصرف میشود. در نوبیا Z۲۰ خبری از دوربین سلفی نیست و همان نمایشگر دوم، برای گرفتن عکس‌های سلفی کاربرد خواهد داشت. این باعث شده است که دستگاه، طراحی تمام صفحه داشته باشد. مجموعه دوربین پشتی شامل یک سنسور اصلی ۴۸MP با لرزش‌گیر اپتیکال، یک لنز تله‌فوتو با زوم ۳ برابر و یک لنز فوق عریض ۱۶ مگاپیکسلی میشود. از دیگر ویژگی‌های جذاب این گوشی، باید به تراشه اسنپدراگون ۸۵۵ پلاس، باتری بزرگ و قیمت مناسب اشاره کنیم؛ ولی ظاهرا همه این‌ها برای جلب نظر مشتریان کافی نبود./گجت‌نیوز
پیشرفت‌های چند سال گذشته گوشی‌های همراه کیفیت زندگی ما را بهبود بخشیده، اما به همان نسبت مخاطرات امنیتی بالقوه‌ای را به وجود آورده است. بدافزارها می‌توانند هر سیستم‌عامل موبایلی را هدف قرار دهند، اما سهم اندروید بیشتر است، زیرا بیشتر مردم از گوشی‌های هوشمند اندرویدی استفاده می‌کنند. اخبار امنیتی حوزه فناوری‌اطلاعات نشان می‌دهند روزانه بدافزارهای مختلفی به سیستم‌عامل اندروید حمله می‌کنند. اگر کنجکاو هستید درباره مبدا بروز این حملات اطلاعاتی به‌دست آورید و بدانید چگونه باید از حریم خصوصی و دستگاه‌های اندرویدی خود محافظت کنید این مقاله اطلاعات جالبی در اختیارتان قرار می‌دهد. آیا امکان نصب بدافزارها روی دستگاه‌های اندرویدی وجود دارد؟ برخی از کاربران معتقد هستند که تبلت‌های اندرویدی و گوشی‌های هوشمند آن‌ها در امنیت کامل قرار دارند. روزگاری که هکرها تنها به سراغ سیستم‌عامل‌های دسکتاپی می‌رفتند به پایان رسیده است. امروزه هکرها می‌توانند هر دستگاه هوشمندی از کامپیوترهای رومیزی و همراه گرفته تا تلویزیون‌ها و گوشی‌های هوشمند را قربانی حملات خود کنند. حتا گجت‌های واقعیت مجازی، پهپادها و خودروهای خودران از گزند این حملات در امان نیستند. تاریخچه‌ای کوتاه از روند شکل‌گیری بدافزارهای اندرویدی برای آن‌که بتوانیم شناخت درستی از خطرات امنیتی این حوزه به‌دست آوریم، ابتدا باید تاریخچه شکل‌گیری بدافزارهای اندرویدی را بررسی کنیم. گوگل در سال 2008 سیستم‌عامل اندروید را منتشر کرد، سیستم‌عاملی که امروزه 2.5 میلیارد دستگاه پذیرای آن هستند. در ابتدا هکرها علاقه چندانی به اندروید نداشتند، زیرا محبوبیت چندانی نداشت و بیشتر کاربران از کامپیوترهای ویندوزی استفاده می‌کردند. در آن روزگار هکرها روی سیستم‌عامل محبوب سیمبیان متمرکز بودند. به مرور زمان و تقریبا از سال 2010 میلادی که اندروید به سیستم‌عامل فراگیری تبدیل شد، بستری مناسب برای انتشار آلودگی‌ها به وجود آورد. منبع‌باز بودن این سیستم‌عامل در کنار فروشگاه‌های اندرویدی متفرقه‌ای که پدید آمدند، راه را برای ورود برنامه‌های مخرب به فروشگاه‌های رسمی اندروید هموار کردند. در سال 2010 میلادی اولین بدافزار اندرویدی به‌نام AndroidOS.DroidSMS.A شناسایی شد. بدافزار فوق یک برنامه کلاه‌برداری پیامکی بود که بدون اطلاع کاربر شماره تلفن همراه را در سرویس‌های پیام‌کوتاه ثبت‌نام می‌کرد. در اوایل ارائه این سرویس کاربران می‌توانستند نوع پیامکی که قرار است دریافت کنند (خبر، جوک، زنگ هفته و.) را انتخاب کرده و برای دریافت هر پیامک هزینه مربوطه را پرداخت کنند. زمانی‌که گوشی کاربر به بدافزار فوق آلوده می‌شد، به شکل خودکار به عضویت سرویس‌ها در می‌آمد و فرآیندهای تایید را پشت سر می‌گذاشت. کاربر تنها زمانی که قبض تلفن همراه خود را دریافت می‌کرد، مطلع می‌شد که عضو سرویس‌های دریافت پیام کوتاه شده است. در نیمه‌های سال 2010 میلادی بدافزار دیگری به‌نام بازی TapSnake شناسایی شد. بدافزاری که مکان موقعیت‌یاب جهانی دستگاه قربانی را از طریق پروتکل HTTP برای گوشی‌هایی که برنامه GPS Spy روی آن‌ها نصب شده بود ارسال می‌کرد. در همان سال بدافزار دیگری به‌نام DroidDream شناسایی شد. بدافزار به شکلی برنامه‌نویسی شده بود که تنها در بازه زمانی 11 شب تا 8 صبح که بیشتر کاربران خواب بوده و از دستگاه خود استفاده نمی‌کردند، فعال می‌شد. بدافزار DroidDream یک بات‌نت بود که دسترسی سطح ریشه به دستگاه‌های اندرویدی را به دست می‌آورد و اطلاعات منحصر به‌فرد گوشی‌ها را سرقت می‌کرد. بدافزار می‌توانست گونه‌های دیگری از برنامه‌های مخرب را بدون اطلاع کاربر دانلود کرده و به هکرها اجازه دهد کنترل دستگاه قربانی را به دست گیرند. بدافزارهای اندرویدی به تدریج فراگیر شدند از سال 2010 تا به امروز هیچ‌گونه نشانه‌ای دال بر کاهش تعداد حملات بدافزاری به گوشی‌های اندرویدی مشاهده نشده است. بیشتر بدافزارهای اندرویدی و کیت‌های انتشار و ساخت بدافزارهای اندرویدی در وب‌تاریک منتشر شده و فروخته می‌شوند. به عبارت دقیق‌تر، هر کاربری می‌تواند به بازارهای وب‌تاریک وارد شده و برای آسیب‌رساندن به دیگران بدافزاری را خریداری کند. به‌طور مثال، جعبه ابزار MazelTov که نام دیگر آن سیستم دانلود APK است در سال 2015 میلادی تولید و انتشار یافت. هدف از طراحی این جعبه ابزار بارگذاری و انتشار بدافزارها روی دستگاه‌های اندرویدی است. کیت انتشار MazelTov به هکرها اجازه می‌دهد کنترل دستگاه‌های آلوده به دست گرفته، آمارهای مختلفی درباره میزان موفقیت بدافزارها به دست آورده و حتا میزان سود خود از آلوده‌سازی دستگاه‌ها را مشاهده کنند. این جعبه ابزار به ارزش 3 هزار دلار و به شکل بیت‌کوین به فروش می‌رسید. انواع بدافزارهای مطرح سیستم‌عامل اندروید سیستم‌عامل اندروید می‌تواند به انواع مختلفی از بدافزارها آلوده شود، اما رایج‌ترین بدافزارهای این سیستم‌عامل به شرح زیر هستند: 1.تروجان‌ها تروجان، بدافزاری است که ظاهری شبیه به برنامه‌های کاربردی و نرم‌افزارهای قانونی دارد و بی خطر به نظر می‌رسد. تروجان‌ها با هدف جمع‌آوری داده‌های حساس، فعالیت‌های جاسوسی، حذف فایل‌ها، دسترسی سطح ریشه به دستگاه، بارگیری سایر بدافزارها و. استفاده می‌شوند. 2.روبایندگان کلیدها کی‌لاگرها یا به عبارت دقیق‌تر ثبت‌کننده‌های کلیدها، بدافزارهایی هستند که کلید‌های فشرده شده در صفحه‌کلید مجازی کاربر را ضبط می‌کنند. به عبارت دقیق‌تر، هر کلیدی که روی صفحه‌کلید گوشی لمس میشود توسط این بدافزارها جمع‌آوری میشود. متاسفانه بدافزارهای فوق به راحتی از طریق وب قابل دریافت هستند و حتا کاربران عادی می‌توانند با یک جست‌وجوی ساده آن‌ها را پیدا می‌کنند. بدافزارهای فوق بیشتر با عناوینی شبیه به ابزارهای کنترل والدین تبلیغ می‌شوند و حتا برخی از طراحان نرم‌افزار با شگردهای خاص آن‌ها را تبلیغ می‌کنند و به فروش می‌رسانند.
درباره این سایت